नवलपरासी, चैत १० । भारतले नारायणी नदीमा बनाउँदै गरेको बाँधका कारण पश्चिम नवलपरासीको सुस्ता गाउँपालिकाका १० भन्दा बढी गाउँ डुबानको जोखिममा परेका छन् । एकतर्फी रुपमा भारतीय पक्षले नारायणी नदी छेउमा ठूलो बाँध बनाउँदा वर्षायाममा सुस्ता गाउँपालिकाका ६० हजार बढी जनसंख्या विस्थापित हुने खतरा बढेको हो । निर्माण तत्काल रोक्न स्थानीयले नेपाल सरकारमार्फत् भारतको धयानाकर्षण गराएका छन् । नेपालको सरकारी निकायले निर्माण रोक्न गरेको आग्रह भारतीयले बेवास्ता गर्दै निर्माण गरिरहेका छन् । सुस्ता गाउँपालिकाअन्तर्गतको नर्सहीस्थित १२ नं. ठोकरको पारी पट्टी बाँध बनाइरहेका हुन् । भारतले बिहार प्रदेशमा पर्ने बाल्मिकी नगरको तिलभठ्ठा जंगलको नारायणी किनारमा ३ सय मिटर थप बाँध निर्माण गरिरहेको हो । ठूलो बाँध बनाउँदा नारायणी नदीको धार परिवर्तन भई नेपाली भूभाग डुबानमा पार्ने भएकाले स्थानीय त्रसित बनेका हुन् । पाँच वर्षअघि गण्डक ब्यारेजदेखि ३ किलोमिटर बाँध बनाएको भारतले अहिले मर्मतका नाउँमा फेरि नयाँ बाँध बनाउन थालेको हो ।

काठमाडौं, चैत १० । चक्रपथ सफाई अभियान अन्तरगत सरसफार्इ अभियानकाे ५० अाै हप्ता पुगेकाे छ । के भए अब के बाँकी १. चक्रपथ सफाई अभियान सुरु २०७४ बैशाख २ गते शनिवारबाट २. चावहिलदेखि वालाजुसम्म चक्रपथको दुबै साइड फोहोरमुक्त भएको ३.बषौ अघि देखि वरी परी फालिएको ठोस फोहोर हालसम्म करिव ७५० टन व्यवस्थापन ४.चक्रपथको ग्रिनवेल्टमा अनाधिकृत रुपमा राखिएका सामग्री हटाइएको । ५‍‍.हाल सम्म करिव २५ हजार व्यक्ति सहभागी भै फोहोर टिपेको ६.चक्रपथ महाराजगञ्जदेखि बसपार्क सम्मका रुखमा रङ लगाइ शहरको सोभा बढाएको । ७.वागमती, विष्णुमति, चक्रपथ सफाई अभियान सञ्चालन भएबाट ठोस फोहोर घट्दै गएको र सडकको धुलो अबको चुनौतीको रुपमा रहेको ।

काठमाडौं, चैत १० ।  कांग्रेस केन्द्रीय कार्यसम्पादन समितिको बैठक नेता प्रकाशमान सिंहले ८ पेज लामो ‘राजनीतिक डकुमेन्ट’ प्रस्तुत गरेका छन् । ‘सुझाव एवम् प्रस्ताव’ नाम दिइएको सिंहको उक्त डकुमेन्टमा कांग्रेस कमजोर बन्नुको आधार, सांगठनिक तथा सैद्धान्तिक विषयका साथसाथै नेतृत्वको कमजोरीका विषयमा टिप्पणी गरिएको छ । पूर्णपाठ प्रकाशमान सिंह सदस्य नेपाली काँग्रेस, केन्द्रीय कार्यसमिति नेपाली काँग्रेसका सभापतिज्यु, पदाधिकारी एवम् सदस्य साथीहरू, नेपाली काँग्रेसको १३ औं महाधिवेशन सम्पन्न भै पार्टीको मौजुदा यो केन्द्रीय कार्यसमितिको दुई वर्ष कार्यकाल पुरा हुँदै गर्दा संविधानसभाबाट संविधान जारी भए पछि पहिलो पटक ११ महिना अगाडि भएको स्थानीय तह र झण्डै चार महिना अगाडि सम्पन्न प्रदेशसभा एवम् प्रतिनिधिसभा निर्वाचनमा पार्टीले व्यहोर्नु परेको भारी असफलताको विषयमा समीक्षा गर्न केन्द्रीय कार्यसमितिको वैठक वस्दैछ । राष्ट्रियसभा निर्वाचन, प्रतिनिधिको सभामुख उपसभामुख, राष्ट्रियसभाको अध्यक्ष र उपाध्यक्ष, राष्ट्रपति, उपराष्ट्रपति पद लगायतमा नेपाली काँग्रेसले कुनै स्थान नपाउनुलाई पनि तीनै तहको निर्वाचन पराजयको परिणामसंगै जोडेर समीक्षा गरिनु पर्दछ । नेपालको निर्वाचनको इतिहासमा नेपाली काँग्रेसले भाग लिएको निर्वाचनमा यो स्तरको लज्जास्पद पराजय विगतमा कहिल्यै भोगेको थिएन । निर्वाचनमा संघीय संसद र प्रदेशसभामा काँग्रेसको कमजोर उपस्थितिको परिणाम ७ प्रदेश र केन्द्र कतै पनि काँग्रेसले सरकार बनाउन सक्ने अवस्था छैन । इतिहासमा जनताबाट दुई तिहाई र पटक पटक बहुमतका साथ जितेको काँग्रेसले कुनै प्रदेशमा त प्रमुख प्रतिपक्षी दलको हैसियतसम्म प्राप्त गर्न सकेन भने संघीय र प्रदेशमा एउटा प्रदेश बाहेक एक्लैले महाअभियोग वा अविश्वासको प्रस्ताव राख्न सक्ने वैधानिक हैसियतसम्म कायम गर्न सकेन । देशको सबै भन्दा पुरानो ऐतिहासिक गौरवशाली पार्टी, जसले नेपालको प्रजातान्त्रिक आन्दोलनमा ०७ सालको जनक्रान्ति, ०४६ सालको राष्ट्रिय जनआन्दोलन र ०६२÷०६३ को लोकतान्त्रिक आन्दोलनको सफल नेतृत्व ग¥यो, सफल शान्ति प्रक्रियाको नेतृत्व, गणतन्त्रको स्थापना, संविधानसभाबाट संविधान निर्माणको नेतृत्व, जारी संविधानलाई स्वीकार नगरी विद्रोह गरेर बसेको मधेश केन्द्रित दलहरूलाई सहमतिमा ल्याएर संविधानलाई स्वीकार गर्न लगाई स्थानीय, प्रदेशसभा र प्रतिनिधिसभा निर्वाचनमा सहभागी गराउन खेलेको विशेष भूमिका, देशमा माओवादीको दश वर्षे सशस्त्र द्वन्द्व र वर्षौको राजनीतिक अस्थिरताको बीचमा पनि देशको अर्थतन्त्र सुदृढ बन्नुमा ०४६ साल पछि नेपाली काँग्रेसको सरकारले लिएका प्रजातान्त्रिक मूल्य मान्यतामा आधारित नीति, कार्यक्रम र खुल्ला बजारमुखी आर्थिक नीतिले खेलेको सकारात्मक असर लगायतको यतिका उपलब्धि हुँदा हुँदै आम जनताले भरोसा गर्ने ऐतिहासिक प्रजातान्त्रिक दल नेपाली काँग्रेसले संविधानसभाबाट संविधान जारी भए पछि सम्पन्न पहिलो स्थानीय तह निर्वाचन र प्रदेशसभा तथा प्रतिनिधिसभा निर्वाचनमा नराम्रोसंग पराजय भोग्नु प¥यो किन ? हामी कहाँ चुक्यौं ? जसको कारण निर्वाचनमा जनताले हामीलाई निर्मम्तवरले दण्डित गरे । पार्टीले यसको गहिरोसंग आत्म समीक्षा गर्नु जरूरी भएको छ । नेपाली काँग्रेस इतिहास मै आजको जस्तो कमजोर स्थितिमा आइपुग्नु वा निर्वाचनमा दुःखदायी रूपमा पराजित हुनुमा एउटा मात्र कारण छैन । निर्वाचन पराजयमा पार्टी सभापति, नेतृत्व विशेष वा कुनै एउटा पक्षलाई मात्र दोष देखाएर आँफु चोखो बन्ने प्रयास कसैले पनि नगरौं । निर्वाचनमा पार्टीको पराजयलाई एउटै पाटोवाट मात्र जाँचेर हुदैन । वैचारिक एवम् साँगठनिक आधार, पार्टी नेतृत्व एवम केन्द्रीय कार्यसमिति र हामी नेतृत्वमा रहनेहरूको क्षमता, दक्षता र कार्य कुशलता, समग्र निर्वाचनको व्यवस्थापकीय पक्ष सबैलाई एकमुष्टसंग केलाएर गंभीरतापूर्वक समीक्षा गर्नु वाञ्छनीय हुन्छ । पार्टी केन्द्रीय कार्यसमिति, मातहतका संगठन र नेतृत्वको कार्य कुशलताको समीक्षा, पार्टीले सरकारमा रहेर गरेको कार्यको सम्पादनको मूल्याङ्कन, संविधान जारी भए पछि स्थानीय तह, प्रदेशसभा र प्रतिनिधिसभा निर्वाचनमा पार्टीले लज्जास्पद पराजय हुनुका कारण, पार्टी विधानलाई समयोचित संशोधन एवम् परिमार्जन, महासमितिको वैठकको मिति निर्धारण लगायतको विषयमा समग्र पार्टीको हितलाई केन्द्र राखी, कुनै प्रकारको आग्रह र पूर्वाग्रहबाट मुक्त भएर यथार्थपरक ढङ्गले समीक्षा गर्दै पार्टीलाई सिद्धान्त, निष्ठा र विचारको आधारमा गतिशील बनाई समयको चुनौतिसंग भिड्न सक्ने सार्थक काँग्रेस बनाउनु नै अहिलेको परम आवश्यकता हो । हामी सबैको भूमिका त्यसै तर्फ लक्षित हुन जरूरी छ । नेपाली काँग्रेसमा भएका सबै प्रकारका कमि कमजोरीहरूलाई हटाई, पार्टीलाई गतिशील एवम् सशक्त संगठन, विचार, सिद्धान्त र आदर्शको बाटो हिडाउँदै सशक्त पार्टी निर्माण गर्न नेपाली काँग्रेस केन्द्रीय कार्यसमितिको आजको वैठकले गंभीर भएर छलफल गरी ठोस निर्णयमा पुग्न सक्नु पर्दछ । यसै सन्दर्भमा पार्टी केन्द्रीय कार्यसमितिको वैठकमा निम्न बमोजिमको मेरा सुझाव र विचार सहितको यो राजनीतिक प्रस्ताव छलफलका लागि पेश गरेको छु । (क) सैद्धान्तिक एवम् नीतिगत विषय १. नेपाली काँग्रेसलाई सामान्य सुधार वा टालटुल गर्ने प्रवृत्तिले मात्र इतिहासको त्यो गौरवशाली काँग्रेसलाई पुनःस्थपित गर्न संभव छैन । पार्टीको सदस्यता प्रणालीमा व्यापक परिवर्तन, संगठनलाई मुलुकको नयाँ संविधानले व्यवस्था गरेको प्रशासनिक संरचरना अनुसार संगठित गर्दै पार्टी कतै स्थापना कालिन सिद्धान्त र नीतिबाट विचलित हुन पुग्यो कि ?, पार्टीले पछिल्लो काल खण्डमा विशेष गरेर लोकतान्त्रिक आन्दोलन, शान्ति प्रक्रिया र संविधानसभाबाट संविधान निर्माणको चरणसम्म आइपुग्दा आफ्नो मौलिक चरित्र र संस्कार विपरित जनतालाई चित्त दुःखाउने गरी प्रजातन्त्रको मूल्य, राष्ट्रियता र समाजवादको वैचारिक एवम सैद्धान्तिक पक्षमा विचलन वा अपव्याख्या गरेको कारणबाट निर्वाचनमा हाम्रा परंपरागत मतदाता हामीबाट विमुख हुन गएका हुन् कि ? पार्टीको वैचारिक मुद्धालाई जनभावना र समयको माग र प्रजातान्त्रिक मूल्यामा आधारित भएर अत्यन्त नै गंभीर चिन्तन र वहश चलाउँदै सिद्धान्त र विचारमा आवश्यकता अनुसार परिवर्तन, परिमार्जन वा पुनपरिभाषित के गर्न आवश्यक हुन्छ त्यो गर्ने वेला भएको छ भन्ने मलाई लागेको छ । यो विषय निर्वाचन पराजयको समीक्षाको प्राथमिक क्रममा राख्न जरूरी छ । २. नेपाली काँग्रेस आफ्नो ऐतिहासिक भूमिका, सिद्धान्त, विचार, आदर्श र संस्कारले काँग्रेस भएको हो । यो केवल निर्वाचन आयोगमा गर्दा भएर वा नाम मात्रको काँग्रेस भएर होइन । हामी वामपन्थी भाषमा वा उग्रदक्षिणपन्थी अतिवादमा फस्यौं भने हामी काँग्रेस रहँदैनौं । शान्ति प्रक्रिया र संविधान निर्माण गर्ने क्रममा हामी हाम्रो सिद्धान्त र आदर्श विपरित बामपन्थी भाषमा ढल्कँदै गएको कारणले नेपाली जनता वा मतदाताले काँग्रेसलाई नरूचाएका पो हुन कि ? निर्वाचन पराजयको विषयमा समीक्षा गर्न वस्दैगर्दा हाम्रो ध्यान यस तर्फ पनि जानु पर्ने हो कि ? म केन्द्रीय समितिका सदस्य एवम पदाधिकारीको ध्यान यस तर्फ गंभीर रूपमा आकर्षित गर्न चाहन्छु । ३. संविधानसभाबाट संविधान जारी भए पछि हाम्रो तत्कालिन पार्टी सभापतिले प्रधानमन्त्री पदबाट राजिनामा दिइसके पछि पार्टीले प्रधानमन्त्री पदमा जित्ने कुनै आधार नहुँदानहुँदै कुन् राजनीतिक एवम् नैतिकताको धरातलबाट सुशील कोइरालाजीलाई पुनः प्रधानमन्त्री पदमा प्रतिश्पर्धा गराइयो ? संविधान निर्माणमा नेतृत्वदायी भूमिका निर्वाह गरेर जनतामा हाईहाई हुनु भएको तत्कालिन प्रधानमन्त्री सुशील कोइराला र नेपाली काँग्रेस, कोइरालाले प्रधानमन्त्री पदमा पुनः प्रतिस्पर्धा गरे पछि प्राप्त त्यो लोकप्रियता कम्युनिष्ट सत्तामा आए पछि शेयर बजार ओरालो लागे जस्तै त्यो घटनाले नेपाली काँग्रेसको लोकप्रियता ह्वात्तै घटेको थियो । काँग्रेस आजको यस दुःखद् घडिमा आईपुग्नको लागि यो दुःखदायी घटना नै प्रस्थान विन्दु थियो । संविधान निर्माणमा एमालेसंग भएको राजनीतिक समझदारीलाई विलकुलै पर्वाह गरी सुशील कोइरालालाई पुनः प्रधानमन्त्रीमा भिडाउनु कति उचित थियो ? त्यस वेला पार्टीलाई दाउमा लगाउने गरी गरिएको यो घटनाका जिम्मेवार को को थिए र यस घटनाबाट पार्टीलाई कति क्षति हुन गयो ? निर्वाचनको समीक्षा गर्न बस्दै गर्दा यो विषय पनि गंभीर छलफलको विषय हुनु पर्दछ भन्ने मेरो मान्यता रहेको छ । ४. हाम्रा नेता वा पार्टी सभापतिले पार्टीको सिद्धान्त र आदर्शलाई पर्वाह नगरी केवल व्यक्तिगत उग्र–राजनीतिक महत्वकांक्षा र सत्ता केन्द्रित राजनीतिक चरित्र र प्रवृत्तिको कारणबाट पनि पार्टीले आफ्नो सिद्धान्त र आदर्शबाट विचलित हुनु परेको यथार्थ हाम्रा सामु छर्लङ्ग छ । सभापतिजीले माओवादी केन्द्रसंग आलोपालो प्रधानमन्त्री बन्ने सर्तमा गरेको सत्ता बाँडफाँडको सम्झौता र निर्वाचन पछि पनि सत्तामा बसिरहने मनोविज्ञानबाट चितवनमा प्रचण्डको राजनीतिक धरातल बनाईदिन गएको स्थानीय तहको निर्वाचनमा भरतपुर महानगर पालिकामा प्रचण्ड पुत्रीलाई मेयरमा जिताउन हाम्रो पार्टी सभापतिले खेलेको भूमिका, नेपाली काँग्रेसको चरम राजनीतिक विचलन र पार्टी सभापतिको सत्ता केन्द्रित राजनीतिको पराकाष्टा थियो । पार्टी केन्द्रीय कार्यसमितिमा कुनै छलफलसम्म नगरी स्वेच्छाचारी ढङ्गबाट एक्लैले यति ठुलो आत्मघाती निर्णय गरेको घटनाले देशव्यापी रूपमा स्वाभिमानी काँग्रेसीजनको शीर निहु¥याएको थियो । पार्टी सभापतिजीको सत्ता स्वार्थबाट अभिप्रेरित भएर गरिएको यो सिद्धान्तहीन अराजनीतिक कदमले निर्वाचनमा देशव्यापी रूपमा पार्टीलाई ठुलो क्षति पुगेको थियो भन्ने मेरो ठहर छ । ५. पाँच महिनाको भारतीय नाकाबन्दीलाई खेपेर कथित लोकप्रियताको उचाईमा पुगेको अवस्थामा प्रचण्ड जस्तो धोकेबाज नेतासंग भर परेर ओली सरकारलाई असामयिक रूपमा पतन गराउनु र संसदको तेस्रो दलको हैसियत रहेको माओवादी केन्द्रका प्रचण्डलाई प्रधानमन्त्री स्वीकार गर्नुको कारणले पनि काँग्रेसले आजको दिन व्यहोर्नु परेको यथार्थ हो । हाम्रो नेताले प्रधानमन्त्री पदको हतारो नगरी केही महिना मात्र पर्खिएको भए भारतको चर्को आलोचना मात्र गरेर बनेको ओलीको कथित खोक्रो राष्ट्रवाद जनताका बीच उखाङ्गो हुने थियो, हिन्द महासागरमा पानी जहाज कुदाउने देखि, घरघरमा ग्यास पाइपलाइन र काठमाडौंमा मेट्रो कुदाउने उनका काल्पनिक सपनामा आधारित ओलीको लोकप्रियता ध्वस्त हुने निश्चित थियो । हाम्रो पार्टी सभापतिजीले राजनीतिक धैर्यता सुझवुझ नदेखाएको कारणले त्यही पृष्ठभूमिमा टेकेर एमाले र कथित बाम गठवन्धनले निर्वाचनमा यो सफलता प्राप्त गरिहँदा हामीले यो दुःखद पराजय भोग्नु परेको यथार्थलाई हामीले भुल्नु हुँदैन । ६. मधेश केन्द्रित दलहरूलाई मनाउने क्रममा नेपाली काँग्रेसले राखेको संविधान संशोधनको प्रस्तावको कि त हामीले औचित्य सिद्ध गर्न सकेनौ वा जनतालाई चित्त बुझाउन नै सकेनौ । काँग्रेसले राखेको संविधान संशोधनको प्रस्तावलाई एमालेले कथित पहाडिया राष्ट्रवाद र विभाजनकारीको सोच भनेर हामीले आरोप लगायौं तर निर्वाचन परिणाम पछि मधेशमा एमाले सफया हुन्छ भन्ने सोच विपरित मधेशमा एमालेले सम्मानजनक सिट ल्याउने, काँग्रेसको लज्जाजन स्थिति र पहाडमा भएको हाम्रो सफायालाई काँग्रेसले कसरी विश्लेषण गर्ने ? ७. निर्वाचनमा बागठवन्धनको प्रतिक्रिया स्वरूप, पर्याप्त गृहकार्य र सोच विचार नुपु¥याई लोकतान्त्रिक गठवन्धनको हल्ला मात्र पिटायौं तर यसको निर्वाचनमा कुनै असर देखिएन । पार्टी केन्द्रिय कार्यसमितिबाट सहमति विना कुन सिद्धान्त र सोचको आधारमा मधेश केन्द्रित दल, फोरमका उपेन्द्र यादव र राजपाका महन्त ठाकुरलाई हामीले निर्वाचनमा उमेद्वार नै नदिएर गुन लगायौं, यसको वदलामा उनीहरूबाट हामीले के सहयोग पायौं ? यसरी निर्वाचनमा हामीले सहयोग गरेका दलले राष्ट्रियसभा, राष्ट्रपति निर्वाचन लगायतमा के कति सहयोग पु¥याए । त्यसै गरी राप्रपासंगको अत्यन्त फितलो सहकार्यले चुनावमा सकारात्मक वा नकाररात्मक के कति सहयोग रह्यो यो सबैको एक मुष्ट जवाफ पार्टी सभापतिले कार्यसमितिको वैठकलाई दिनु पर्छ कि पर्दैन ? ८. वीपी कोइराला, सुवर्ष संशेर, गणेशमान सिंह, किसुनजी जस्ता महान राष्ट्रवादी नेताहरूले स्थापना गरेको र उहाँहरूले लामो समयसम्म नेतृत्व गरेको ऐतिहासिक दल नेपाली काँग्रेसले इतिहासमा प्रजातन्त्रको लागि मात्र गौरवशाली भूमिका निर्वाह गरेको थिएन, यो देशको महान राष्ट्रिय शक्ति पनि हो, राष्ट्रियताको पहरेदार हो । तर दुभाग्य यत्रो राष्ट्रवादी शक्ति नेपाली काँग्रेसले नेपालको संविधानसभाले संविधान जारी गरिसके पछि त्यसमा असुन्तुष्ट भएर ५ महिनासम्म मानवतावादी भावना र अन्तराष्ट्रिय कानूनको मान्यता विपरित गएर भारत सरकारले नेपालमा आर्थिक नाकाबन्दी लगाएर नेपाली जनतालाई अनाहकमा ठुलो कष्ट दिंदा समेत भारत रिसाएर भोलिको आफ्नो प्रधानमन्त्री पद जोखिममा पर्ला भन्ने मनोविज्ञानबाट नेपाली काँग्रेसले यसलाई नाकाबन्दीसम्म भन्न सकेन, यो कम दुर्भाग्यको कुरा थिएन । नेतृत्वको यो निकम्मापनले नेपाली काँग्रेसको राष्ट्रियतासंगको नाता कमजोर बन्न पुग्यो । नेपाली काँग्रेससंग जनता चरम रूपमा निरास भए । यसको पृष्ठभूमिमा एमाले अध्यक्षले जनताको भावना बमोजिम नाकावन्दीको डटेर विरोध गरे, यसकै जगमा तथाकथित ओली राष्ट्रवादको नाममा निर्वाचनमा एमालेलाई जिताए भने यसकै पृष्ठभूमिमा काँग्रेसले नराम्रोसंग निर्वाचनमा पराजय भोग्न विवश भयो । निर्वाचन पराजयको समीक्षा गरिरहँदा यो विषय गंभीर छलफलको विषय बन्नु पर्दछ । ९. नेपाली काँग्रेस जस्तो देशको एक मात्र ऐतिहासिक गौरवशाली प्रजातान्त्रिक पार्टीले प्रजातन्त्र र स्वतन्त्र न्याय पद्धतिको विरूद्ध हुने गरी जुन ढङ्गबाट प्रधानन्यायधिशका विरूद्ध व्यर्थसंग महाअभियोग लगाउने कुत्सित प्रयास र सर्वोच्च अदालतको निर्णयको विरूद्ध काँग्रेस केन्द्रीय कार्यसमिति वैठकले खेद प्रस्ताव नै पारित गर्नु, यो एक प्रकारले नेपाली काँग्रेसको घोर सैद्धान्तिक विचलन थियो । यसरी पार्टीको आदर्श र सिद्धान्त विपरित अदालतको आन्तरिक मामिलामा फस्नु काँग्रेसको ऐतिहासिक भुल थियो । यसबाट पार्टीको लोकप्रियतामा निकै नै धक्का लागेको विषय निर्वाचन समीक्षा भित्र नै पर्दछ । (ख) कमजोर संगठन १. नेपाली काँग्रेसको इतिहासमा पार्टीको विधानलाई यसरी निर्ममतवरले स्वयम् पार्टी सभापतिले उलंघन गरी स्वेच्छाचारी ढङ्गले पार्टी सञ्चालन गरेको घटना विगतमा थिएन । वर्तमान पार्टी सभापतिजीले नेपाली काँग्रेसको विधानलाई पुरै वेवास्ता गरेर अप्रजातान्त्रिक एवम् अराजक शैलीमा पार्टी सञ्चालन गरी रहनुभएको छ भन्ने मेरो ठहर रहेको छ । २. पार्टीको विधान अनुसार २ महिना भित्र गठन गरिसक्नु पर्ने उपसभापति र महामन्त्री सहित केन्द्रीय कार्यसमिति गठन र पार्टी विभागहरू दुई वर्ष वितिसक्दा पनि पुर्णता दिन नसक्नु सभापतिजीको कमजोरी मात्र नभएर सभापतिजीको स्वेच्छाचारिता र अराजकताको चरम् नमुना हो । विधान बमोजिम स्वयम केन्द्रीय सभापतिले केन्द्रीय कार्यसमिति, विभाग लगायतलाई गठन एवम् पूर्णता दिन नसकेको कारणले केन्द्रले जिल्ला समितिहरूलाई पनि पुर्णता दिने र संगठित बनाउन नसकिरहेको अवस्थामा कतिपय जिल्लाहरूको अवस्था पनि यस्तै छ । यो कारणबाट पार्टी संगठन फितलो भयो, संगठनमा कार्यकर्ता परिचालन नै भएन, जसले गर्दा काँग्रेस अत्यन्त कमजोर बन्न गै यसबाट निर्वाचनलाई समेत निकै नै नकारात्मक असर पु¥यायो । ३. देश निर्वाचनको मुखैमा आएको अवस्थामा वाध्य भएर मात्र सभापतिजीले विधानको घोर उलंघन गर्दै टिकट वितरण गर्ने निकाय पार्टी संसदीय समिति गठन गर्नु भयो । विधान बमोजिम तत्कालिन अवस्थामा ११ सदस्यीय संसदीय समिति गठन गर्न मिल्थ्यो तर सभापतिले विधानलाई घोर उलङ्घन गर्दै २४ सदस्यीय समिति गठन गर्नु भयो । विरोधका लागि विरोध गर्नेहरूले त्यस वेला त्यही संसदीय समितिमा वसेर निर्णय प्रक्रियामा सहभागी बन्ने, अहिले आएर विधान विपरित भयो भनेर कुन नैतिकताले विरोध गर्ने ? भनेर औला ठड्याउन सक्छन् । त्यस वेला मैले सभापतिजीको विधान विपरितका कामकार्वाहीहरूको विरोध, प्रतिकार वा बहिष्कार के गर्ने भनेर नसोचेको होइन तर पार्टीको एउटा गंभीर एवम् जिम्मेवार तहमा वसेको सदस्य भएको नाताले निर्वाचन कै मुखमा विरोध गर्दा निर्वाचनमा पर्न सक्ने नकारात्मक असरलाई ध्यानमा राखेर नै त्यसो नगरिएको हो भन्ने कुरा सबैले बुझ्न जरूरी छ । केन्द्रीय समितिका सदस्य एवम् पदाधिकारी र आम कार्यकर्ता साथीहरूले सहजै वुझ्न सक्नु हुन्छ कि यसै पनि पार्टी व्यवस्थित र संगठित भएर सशक्तसंग निर्वाचनमा नलागिरहेको अवस्थामा हामीले त्यस वेला प्रतिकार, विरोध वा संसदीय समितिको वैठक बहिष्कार गरेको भए पार्टीको दुरावस्था अझ कस्तो हुन्थ्यो ? हामी सहजै अनुमान गर्न सक्दछौं । मलाई विश्वास छ, त्यस वेला मेरो मात्र यस्तो मनोवैज्ञानिक अवस्था थियो भन्ने होइन, केन्द्रीय कार्यसमितिका अधिकांश साथीहरूको अवस्था पनि यस्तै थियो भन्ने कुरा मैले महशुस गरेको छु । ४. निर्वाचन अभियानका क्रममा पार्टीको उमेद्वार पार्टीको चिन्ह पाएको निरिह स्वतन्त्र उमेद्वारको रूपमा चुनाव लडेको आम उमेद्वारहरूले महशुस गरेको मैले पाएको छु । निर्वाचन प्रचार प्रसार र व्यवस्थापन यति कमजोर फितलो थियो कि कुरा राखेर साध्य नै छैन । निर्वाचनमा स्टार प्रचारक वा निर्वाचन अभियन्ता नै थिएन भन्दा हुन्छ । पार्टीको स्टार प्रचारक हुनु पर्ने पार्टी सभापतिको अलोकप्रियताको कारण अधिकांश उमेद्वारहरूले भोट घट्ने मनोविज्ञानबाट भरसक सभापतिलाई आफ्नो निर्वाचन अभियानमा लैजान नरूचाएको कुरा स्वयम् उम्मेद्वारहरूले मलाई बताउनु भएको छ । ५. पार्टीका भातृसंस्थाहरूको निर्वाचनमा कुनै प्रभावकारी उपस्थिति नै रहेन । पार्टी नेतृत्वले अस्वाभाविक हस्तक्षेप गरी कर्मकाण्डी शैलीमा महामिहाधिवेशन गराएकोले पञ्चायत कालका बर्गीय संगठन जस्तो निस्प्रभावी हुन पुगेका छन् । यो विषयलाई पनि निर्वाचन समीक्षा भित्र नै राखेर छलफल गरिनु पर्दछ । ६. संविधान जारी भए पछि तत्काल संविधानको प्रावधान अनुसार पार्टी संगठनलाई पुनर्संरचना गरिनु पथ्र्यो । प्रदेश समिति र नयाँ बनेका जिल्ला, निर्वाचन क्षेत्र, नगर पालिका र गाउँ पालिकामा पार्टीको तदर्थ नै भए पनि संरचना नवनेको र पुरानो समितिले समन्वय गर्न नसकेको कारणबाट निर्वाचनलाई नराम्रोसंग प्रभावित गरेको छ । (ग) कमजोर नेतृत्व १. नेपाली काँग्रेस भित्र कायम रहेको कथित ६०।४० को भागवण्डालाई समाप्त गरेर सबैलाई समेटेर पार्टीलाई एक बनाएर लग्छु भन्ने अठोटका साथ १३ औं महाधिवेशनबाट पार्टी सभापति बन्नु भएका वर्तमान सभापतिले पार्टी सञ्चालनको यो २ वर्षको अवधिमा पार्टीलाई एकतावद्ध बनाएर संगठित बनाउनुको वदला गुटलाई नै प्रश्रय दिएको कारण पार्टी इतिहास कै सबै भन्दा कमजोर स्थितिमा आएको मुद्धा समीक्षाको विषय बन्ने कि नवन्ने ? २. पार्टीका कार्यकर्तालाई विभिन्न राजनीतिक नियुक्ति र विभिन्न तहमा टिकट वितरण गर्दा वरिष्ठता, योगदान, योज्ञता र क्षमता आदिको विल्कुलै पर्वाह नगरी गुटगत आधारमा आफ्ना निकट व्यक्तिहरूलाई बढि अवसर दिएर इमान्दार र योज्ञलाई पाखा लगाएको कारणबाट निर्वाचनमा के कति असर ग¥यो भन्ने विषयमा गंभीर रूपमा विचार विमर्श र अध्ययन गर्न जरूरी छ । ३. तीन तहको निर्वाचन सम्पन्न गर्न खेलेको भूमिका वाहेक सभापति र सभापतिले प्रधानमन्त्रीका हैसियतमा निर्वाह गरेको कार्य सम्पादन र त्यसको शैली र उहाँका अभिव्यक्ति आमजनताका बीच व्यापक आलोचनको विषय बन्यो । जसको कारण पार्टी जनतामा निकै नै अलोकप्रिय बन्न पुग्यो, निर्वाचन पराजयमा यो कारणबाट परेको व्यापक असर प्रति हामी कति गंभीर छौं ? नेपाल प्रहरीको एक जना डीआईजीलाई बढुवा गरेर प्रहरी महानिरिक्षक बनाउने विषयमा पार्टी सभापतिको जुन ढङ्गको रवैया रह्यो त्यसले उहाँको मात्र बदनाम भएन, सिङ्गो पार्टीलाई वदनाम गरेको छ । ०७४ असार महिनाको चौथो साता बाढी पीडित निरिक्षण र राहत वितरण गर्न सप्तरी जिल्ला भ्रमणका क्रममा वाढी पीडितलाई सम्वोधन गर्दा अन्य प्रसङ्गमा प्रमलाई दिएको ज्ञापनपत्र वाचन गरेको, १८ असार ०७४ मा बीबीसी साझा सवाल कार्यक्रममा प्रधानमन्त्रीका हैसियतमा हाम्रो सभापतिको लज्जास्पद प्रस्तुती, त्यसै गरी प्रधानमन्त्रीको संयुक्त राष्ट्रसंघको वार्षिक साधारण सभामा भाग लिन जाने सिल्सिलामा न्युयोर्कमा रहनु भएको वेला कोलम्बिया विश्वविद्यालयले आयोजना गरेको वल्र्ड लिडर फोरममा अत्यन्त फितलो प्रस्तुति आदिले सामाजिक सञ्जालहरूमा व्यापक रूपमा भाइरल भएको र आम मेडियामा पारेको नकारात्मक प्रभाव, लगायतका कार्यबाट प्रधानमन्त्रीको मात्र नभएर प्रधानमन्त्रीका रूपमा नेपाली काँग्रेसको नेताको कार्य कौशलता र क्षमता माथि आम जनतामा प्रश्न उठ्यो । हाम्रो सभापति र सभापतिले प्रधानमन्त्रीको हैसियतमा गरेका यस्ता अलोकप्रिय कामले पार्टीलाई कति क्षति पुग्न गयो होला हामी सजिलै अनुमान गर्न सक्दछौं । यसरी गरी पार्टी सभापतिले एक प्रसङ्गमा दुई छिमेकी राष्ट्रसंगको संवेदनशील सम्वन्धलाई ख्यालमा नराखी पार्टीले दुई छिमेकी देशसंग अगिंकार गर्दै आएको सन्तुलित परराष्ट्र नीतिको मर्म विपरित एउटा गैह्रसरकारी सँस्थाको निमन्त्रणा दक्षिण भारतको गोवा भएको एउटा विवादास्पद कार्यक्रममा सहभागी भएको कारणबाट छिमेकी राष्ट्रसंगको सम्वन्धमा पर्न गएको नकारात्मक असर प्रति पनि कार्यसमितिको ध्यान आकृष्ट गर्न चाहन्छु । ४. नेपालको इतिहासमा नै लोक हसाँउने गरी प्रधानमन्त्रीका हैसियतमा हाम्रो सभापतिले ६४ जनाको मन्त्रिमण्डलको कीर्तिमानी कायम गरेर इतिहासमा नाम लेख्नु भएको छ । सभापतिजीले प्रधानमन्त्रीका हैसियतमा यस्तो गौरवशाली कीर्तिमानी त राख्नु भयो तर यस्तो अत्यन्त अलोकप्रिय कदमले पार्टीले कति क्षति व्यहोर्नु प¥यो ? यस विषयमा गंभीर भएर कहिल्यै सोच्नु भएको छ ? (घ) सुझाव एवम् प्रस्ताव १. नेपाली काँग्रेसको वैचारिक विचलन, विचारको अपव्याख्या भै आज पार्टी सिद्धान्त र विचार अलमलिएको र बाटो विराएको जस्तो हुन गै आम जनतामा पर्न गएको नकारात्मक प्रभावलाई ध्यानमा राखी यस विषयमा पार्टीले समयोचित बाटो पहिल्याउन र निर्वाचनका क्रममा पार्टीले देशको समग्र आर्थिक प्रगतिको लागि समृद्धिको अभियानमा साथ दिन जनतासंग प्रतिवद्धता गरे मुताविक त्यसको स्पष्ट मार्गचित्र सहितको ठोस एवम् विस्तृत स्वरूप तयार गर्न समेत देशभर आम कार्यकर्ताको स्तरसम्म व्यापक बहश, छलफल, गोष्ठी, सेमिनार आदि गरेर उचित बाटो पहिल्याएर ठोस निर्णयमा पुग्न कार्यसमिति वैठकका सामु प्रस्ताव गर्दछु । २. नेपाली काँग्रेसको विधानको परिच्छेद–६, धारा ४९ को उपराधारा (१९) बमोविम महाधिवेशन सम्पन्न भएको मितिले दुई महिना भित्र पार्टीको विभाग, केन्द्रीय प्रतिष्ठान लगायत पार्टी समिति गठन भैसक्नु पर्नेमा दुई वर्ष वितिसक्दा पनि सभापतिले यसो गर्ने तर्फ कुनै चासो नदेखाएको, स्थानीय तह, प्रदेशसभा र प्रतिनिधिसभा निर्वाचनलाई ध्यानमा राखेर पार्टीका सबै विभाग र समितिहरूको गठन र परिचालन, संविधान जारी भए पछि प्रदेश स्तर समिति र नयाँ गठन भएका जिल्ला, गाउँ पालिका र नगरपालिकामा पार्टीको निकाय गठन नभएको अवस्थामा निर्वाचनमा पार्टीले पराजय भोगेर हामी त्यसको समीक्षा गर्न वसिरहेको अवस्थामा अब पार्टी केन्द्रीय समितिमा पदाधिकारीको प्रस्ताव र अनुमोदन, विभागहरूको गठन लगायतका समितिहरूको गठनको औचित्य राजनीतिक रूपले समाप्त भैरको छ भने, दुई महिना भित्र सभापतिले कार्यसमितिमा उपसभापति, महामन्त्री र सहमहामन्त्रीको नाम विधान अनुसार प्रस्ताव गर्नु पर्नेमा त्यसो नगरेकोले विधानत पनि अब यसो गर्नु औचित्य छैन भन्ने मेरो ठहर रहेको छ । अतहः जिल्ला सभापतिहरूको माग वमोजिम जिल्ला सभापतिहरूको राष्ट्रिय सम्मेलन समेत वोलाई त्यसको सुझावलाई समेत समेटेर यथाशिघ्र महासमितिको वैठक वोलाई पार्टीको विधानलाई आवश्यकता अनुसार संशोधन एवम परिमार्जन गरी सोही संशोधित विधानको शिघ्र कार्यान्वयन गर्दै महाधिवेशन सम्पन्न गर्न उपयुक्त ठान्दछु । ३. नेपालको संविधानले देशलाई संघीयतामा लगिसकेको, प्रदेशसभाको समेत निर्वाचन भै देश संघीयता कार्यान्वयनको बाटोमा अगाडि बढिसकेको अवस्थामा पार्टीले अझै पनि प्रदेश संरचनाको विकास नगरेको कारणबाट पार्टीलाई परेको नकारात्मक असरलाई समेत मध्यनजर राख्दै पार्टीको विधानमा प्रदेश कार्यसमितिको व्यवस्था गर्न र विधानमा अन्य आवश्यक परिमार्जन र संशोधन समेत गर्न यो कार्यसमितिले विधान परिमार्जन एवम संशोधन मस्यौदा समिति गठन गरोस् भनि प्रस्ताव पेश गर्दछु । ४. प्रत्येक एक वर्षमा वस्नु पर्ने महासमिति वैठक यसै पनि दुई वर्षमा एक पटक पनि बस्न सकेको छैन । पार्टीको नीति, सिद्धान्त र कार्यक्रमलाई थप विकसित र उन्नत बनाउन, पार्टीको विधान संशोधन एवम् परिमार्जन गर्न र पार्टी निर्वाचनमा नराम्रोसंग पराजय भए पछि आम कार्यकर्ता एवम् शुभेच्छुकहरूमा पर्न गएको व्यापक असन्तुष्टि र निराशालाई चीरेर पार्टीलार्ई गतिशील बनाउँन शिघ्र पार्टीको महासमिति वैठक वोलाउन यो कार्यसमितिको वैठक समक्ष जोडदारसंग प्रस्ताव गर्दछु । ५. देशको दुई छिमेकी राष्ट्रसंगको संवेदनशील सम्वन्ध, सार्वभौमिकता, राष्ट्रिय स्वार्थ र नेपाली काँग्रेसले विगत देखि अख्तियार गर्दै आएको सन्तुलित परारष्ट्र नीतिको मर्म बमोजिम हिड्न कार्यसमितिको वैठमका माग गर्दछु । जय नेपाल ! ……………………….. प्रकासमान सिंह

काठमाडौं, चैत १० । कतारबाट नेपालीहरुलाइृ रकम पठाउन समस्या हुन थालेको छ । आजको कान्तिपुरको अर्थ वाणिज्य पृष्ठमा यो समाचार छापिएको छ । कतारमा रहेका अधिकांश रेमिट्यान्स सेवा प्रदायक कम्पनीहरुले कामदारलाई एकपटकमा एक हजार रियाल मात्रै पठाउन पाउने भन्न थालेका छन् । यस्तो उजुरी दूतावासमा आएपछि नेपाली राजदूत रमेशप्रसाद कोइरालाले कतारका गभर्नर शेख अब्दुल्लाहविन साउद अल थानीलाइृ भेटेर ध्यानाकर्षण गराएका छन् । त्यहाँको केन्द्रीय बैंकले भने नेपालीसहित आप्रवासी कामदारलाई आफ्नो देशमा रकम पठाउन नरोकेको प्रष्ट पारेको छ । समाचारमा लेखिएको छ, यस्तै सेवा शुलक पनि बढी लिएको उजुरी दूतावासमा परेको छ ।

काठमाडौं, चैत १० । पानी कति पिउने गर्नुहुन्छ ? स्वास्थ्यका लागि प्रशस्त पानी पिउनु लाभदायक छ । यो सही हो । तर, प्रशस्त पिउने भनेको कति रु यो सवालमा धेरै मान्छेमा अन्योल छ । शरीरलाई आवश्यक मात्रामा पानी पिउनु नै प्रशस्त भनेर बुझ्नुपर्छ । यसको मापन व्यक्तिको उमेर, कसरत, परिस्थितिमा भर पर्छ । शरीरबाट पसिना धेरै बाहिरिएको छ भने पानीको आवश्यकता बढी हुन्छ । एक वाक्यमा के बुझ्नुपर्छ भने पेटमै असहज हुने गरी, हिलिक्क हुने गरी पानी पिउँदा बेफाइदा गर्छ । शरीरको मागभन्दा कम पानी पिउँदा असर भएजस्तै मागभन्दा बढी पानी पिउँदा पनि स्वास्थ्यमा हानि गर्नेबारे चिकित्सकहरूले सचेत गराएका छन् : लन्डनको किंग्स कलेज हस्पिटलमा एक बिरामी महिला भर्ना भइन् । डाक्टरहरूले जाँच गरेपछि पत्ता लाग्यो कि महिलाको रगतमा नुनको स्तर निकै कम भएको थियो । ब्रिटिस मेडिकल जर्नलमा छापिएको रिपोर्टअनुसार महिलाको जस्तो स्थिति त्यो समयमा निम्तिन्छ कि, जब व्यक्तिले थोरै समयमै अत्यधिक धेरै पानी पिउने गर्छ । खासमा सुरुवातमा ती महिलाको मूत्र प्रणालीमा इन्फेक्सन भएको थियो । यही समस्या समाधानका लागि भन्दै उनले हरेक आधा घन्टामा एक गिलास पानी पिउन थालिन् । यसरी अत्यधिक पानी पिउन थालेपछि नै उनको स्वास्थ्यमा गडबडी भयो । डाक्टरहरूका अनुसार रगतमा नुनको स्तर तब अचानक कम हुन्छ, जब व्यक्तिले थोरै समयमै धेरै पानी पिउने गर्छ । यसले बमिट हुने तथा टाउको दुख्नेजस्ता समस्या निम्त्याउँछ । जर्नलमा छापिएको रिपोर्टअनुसार महिलामा वाटर इन्टाक्सिकेसनको लक्षण देखियो, यो धेरै पानी पिएर हुने समस्या हो । हस्पिटलमा बिरामी महिलाको उपचारसँगै डाक्टरहरूले थप अध्ययन सुरु गरेका छन् । उनीहरूले बताएका छन्, रगतमा नुनको अवस्था असामान्य रूपमा कम भएका बिरामीमध्ये लगभग ३० प्रतिशतको मृत्यु हुने गर्छ । उनीहरूले पानीले फाइदा गर्छ भन्दैमा शारीरिक असहजता निम्तिने गरी एकैपटक धेरै नपिउन सुझाब दिएका छन् । पब्लिक हेल्थ इंग्ल्यान्डले भने वयस्क व्यक्तिले दिनमा ६–८ गिलास पानी पिउनु पर्याप्त हुने बताएको छ ।

काठमाडौं, चैत १० । हरेक वर्ष प्रदूषण बढ्दो छ । तर, प्रदूषण नियन्त्रणका लागि वर्षैपिच्छे छुट्याइने रकम खर्च हुन सकेको छैन । वन तथा वातावरण प्रदूषण नियन्त्रणका लागि नेपाल आयल निगमबाट दिइने रकम फ्रिज हुने गरेको हो । प्रदूषण नियन्त्रणका लागि मन्त्रालयले स्पष्ट कार्यक्रम ल्याउन नसक्दा १० वर्षको अवधिमा साढे ४ अर्ब फ्रिज भएको छ । नेपाल आयल निगमले पेट्रोलियम पदार्थ प्रयोग गरेबापत प्रतिलिटर ५० पैसाका दरले उपभोक्तासँग उठाउने गर्छ । आर्थिक वर्ष ०६५-६६ देखि चालू आर्थिक वर्षको माघ मसान्तसम्म ४ अर्ब ७८ करोड ६० लाख ९९ हजार ३ सय ६० रुपैयाँ उठेको निगमका प्रवक्ता वीरेन्द्र गोहितले जानकारी दिए । ‘हामीले उपभोक्ताबाट डिजेल र पेट्रोलबाट मात्र प्रतिलिटर ५० पैसाका दरले उठाउँछौँ,’ गोहितले भने, ‘यसरी उठेको रकम प्रदूषण नियन्त्रणमा विभिन्न कार्यक्रम गरी खर्च गरिन्छ ।’ निगमले उपभोक्ताबाट रकम उठाएर वन तथा वातावरण मन्त्रालयलाई दिने गरेको उनले बताए । यो रकम विभिन्न कार्यक्रम बनाएर खर्च गर्ने जिम्मा मन्त्रालयको हो । आजको नयाँ पत्रिकाको पहिलो पृष्ठमा समाचार छापिएको छ । पेट्रोलियम पदार्थबाट खतरनाक प्रदूषण ‘पेट्रोलियम पदार्थबाट गुड्ने सवारीसाधनबाट खासगरी कार्बनडाइअक्साइड, कार्बनमोनोअक्साइड, सल्फडाइअक्साइड र बेन्जिनजस्ता ग्यास उत्पादन हुन्छन् । यस्ता ग्यासले सास फेर्न गाह्रो हुने तथा फोक्सो, मुटु, आँखालगायत शरीरका संवेदनशील अंगमा बढी असर गर्छ । गाडीको धुवाँबाट निस्कने बेन्जिन ग्यासले मान्छेलाई क्यान्सरसमेत गराउँछ । सरकारी गाडीबाटै बढी प्रदूषण हुने गरेको देखिन्छ । समय–समयमा सर्भिसिङ गरिएका सवारीसाधनले प्रदूषण कम गराउँछन् ।’ -भूपेन्द्र देवकोटा, वातावरणविद् विनियोजित बजेट खर्च गरिन्छ : मन्त्री बस्नेत वन तथा वातावरणमन्त्री शक्तिबहादुर बस्नेतले प्रदूषण नियन्त्रणलाई उच्च प्राथमिकतामा राखेको बताए । ‘उपत्यकालगायत देशका विभिन्न सहरी क्षेत्रमा उच्च प्रदूषण छ,’ उनले भने, ‘विज्ञहरूसहित बसेर छलफल गरी विनियोजित रकम प्रदूषण नियन्त्रणमा खर्च गरिन्छ ।’ उपत्यकालगायत पर्यटकीय क्षेत्रलाई प्रदूषण मुक्त क्षेत्र बनाउन योजना ल्याउने तयारी गरेको बस्नेतले बताए ।

काठमाडौं, चैत १० । आगामी पाँच वर्षपछि चक्रपथ परिक्रमा मोनो रेलबाट गर्न पाइने दाबी गरिएको छ । आजको अन्नपूर्ण पोस्टको अर्थतन्त्र पृष्ठ(१२)मा यो समाचार छापिएको छ । लगानीबोर्डको योजनाअनुसार पाँच वर्षमा काठमाडौं मोनो रेलबाट साढे २८ किलोमिटरको चक्रपथ परिक्रम गर्न सकिनेगरी प्रक्रिया अघि बढाएको छ। ‘मलेसियाली कम्पनीस“गको सहकार्यमा काठमाडौं मोनो रेल प्रालिले विस्तृत परियोजना प्रतिवेदन (डीपीआर) बनाउने भएको छ’, ट्रान्सपोर्ट इन्जिनियर आशिष गजुरेलले भने, ‘ डीपीआरका लागि लगानी बोर्डले दुईपक्षीय सम्झौता (एमओयू)को ड्राफ्ट काठमाडौं मोनोरेललाई पठाइसकेको छ ।’ काठमाडौं मोनोरेल प्रालिका डीएन थापा, तारादेवी ढकालसहितको टोलीले डीपीआर बनाउन प्रक्रिया अगाडि बढाइरहेको बोर्डले जानकारी दिएको छ । बोर्डका अनुसार काठमाडौं उपत्यकाभित्र हाल सञ्चालनमा रहेको कलंकीदेखि कोटेश्वर, चावहिल महाराजगञ्ज हुँदै पुनः कलंकीसम्म पुग्ने सडकमा यस्तो मोनोरेल सञ्चालन गरिने भएको हो । यो सडकको बीचबाट रेलको आवश्यक पूर्वाधार बनाइने र रेल कुदाइने भएकाले बोर्डले यसअघि नै सरकारलाई खानेपानीको पाइप राख्दा ध्यान दिन आग्रह गरिसकेको छ । चक्रपथको बीच सडकमै रेलका लागि आवश्यक पूर्वाधार बनाउनुपर्ने भएकाले उक्त रुटमा कुनै अवरोध हुने साधन नराख्न आग्रह गरिएको बोर्डले जनाएको छ ।

काठमाडौं, चैत १० । नेपाल प्रहरीमा ७२ हजार ७ सय ३३ प्रहरीको दरबन्दी स्वीकृत छ । तर, प्रहरीले गृह मन्त्रालयलाई ६७ हजार कर्मचारीको मात्रै रेकर्ड बुझाएको छ । सरकारी तलब खाने बाँकी ५ हजार ७ सय ३३ प्रहरी कहाँ कार्यरत छन् गृहलाई पनि थाहा छैन । स्वीकृत दरबन्दी र नेपाल प्रहरीले बुझाएको रेकर्डमा ठूलो अन्तर परेपछि गृहले ती प्रहरी कर्मचारीको खोजी प्रक्रिया सुरु गरेको छ । गृह मन्त्रालयका प्रवक्ता रामकृष्ण सुवेदीले नेपाल प्रहरीमा पाँचहजार भन्दा धेरै प्रहरी कर्मचारीको भौतिक रेकर्ड नदेखिएको बताए । ‘नेपाल प्रहरीमा करिब ७२ हजार प्रहरी कर्मचारीको दरबन्दी स्वीकृत छ । तलब सुविधा पनि सोही अनुसार जान्छ । तर, निर्वाचनका बेला प्रहरीले आफूसँग ६७ हजार मात्रै रहेको रेकर्ड बुझायो । रेकर्ड र दरबन्दी विश्लेषण गर्दा पाँच हजारभन्दा बढी फरक देखिन्छ । तलब सुविधा खाने, तर भौतिक रेकर्ड नदेखिने ती प्रहरी कर्मचारी कहाँ छन्, हामीले खोजिरहेका छौं ।’ -नयाँ पत्रिका दैनिकबाट

बर्दिवास, चैत ९ । शिक्षा तथा विज्ञान प्रविधिमन्त्री गिरिराजमणि पोखरेलले जनतालाई सुशासनको प्रत्याभूति गराउनु वर्तमान सरकारको पहिलो प्राथमिकता रहेको बताउनुभएको छ । महोत्तरी जिल्लाको बर्दिवास नगरपालिकाले गरेको स्वागत कार्यक्रममा मन्त्री पोखरेलले सुशासनका लागि सरकारका सबै अंगका कामलाई विज्ञान र प्रविधि क्षेत्रका पछिल्ला उपलब्धिसँग जोडेर अघि बढ्नुपर्ने आवश्यकता औँल्याउनुभयो । “काम लिएर आउने जनताको नमस्कार खाएर उनीहरूलाई ‘भोलि आउनू’ भनिने चलन सधैंलाई हटाउनुपर्छ” मन्त्री पोखरेलले भन्नुभयो । कार्यक्रममा नगरपालिकाका प्रमुख विदुरकुमार कार्की, उपप्रमुख कृष्णमाया गौतम र प्रमुख प्रशासकीय अधिकृत प्रदीप पौडेलसहितका स्थानीय प्रतिनिधि र अधिकारीले मन्त्री पोखरेललाई सम्मान गर्नुभएको थियो । मन्त्री पोखरेलले आजै जिल्लाका बर्दिवास र भङ्गाहा नगरपालिकाकासहित चार एसइइ (माध्यमिक शिक्षा परीक्षा) परीक्षा केन्द्रको अनुगमन गर्नुभयो ।

कैलाली, चैत्र ९ । चैत्र १५ गतेदेखि सुरु हुने ‘साहित्यिक–सॉस्कृतिक तथा पर्यटकीय देश दर्शन अभियान’ को तयारी अन्तिम चरणमा पुगेको छ । आयोजक सुदूरपश्चिमाञ्चल साहित्य समाजले शुक्रबार धनगढीमा पत्रकार सम्मेलनको आयोजना गर्दै अभियानको तयारी अन्तिम चरणमा पुगेका जानकारी दिएको हो । अभियान चैत्र १५ गते सुरु भएर बैशाख १ गते धनगढीमा एक भव्य समारोहकाविच सम्पन्न हुने छ । मध्य र सुदूरपश्चिमको कलासंस्कृति तथा पर्यटनको प्रचार–प्रसारमा टेवा पुगोस् भनेर अभियानको आयोजना गरिएको साहित्य समाजका अध्यक्ष्य तथा मदन पुरस्कार विजेता रामलाल जोशीले बताए । उनले भने,“सेती–महाकालीका मौलीक लोकगीत, नृत्य तथा यहाँका पर्यटकीय स्थलहरुलाई आफ्नै मुलुक र छिमेकी राष्ट्र भारतका विभिन्न ठाउँमा प्रत्यक्ष देखाएर प्रचारप्रसार होस् भन्नाका लागी अभियान सुरु गरिएको हो ।” हालको प्रदेश सातमा विभिन्न धार्मीक, साँस्कृतिक, ऐतिहासिक, प्राकृतिक तथा पुरातात्विक पर्यटकीय स्थलको महत्व जानकारी दिनका लागि अभियान सार्थक हुने साहित्यकार तथा डेउडा गायक यज्ञराज उपाध्यायले बताए । साथैं, अभियानले सम्पूर्ण नेपालीलाई आफ्नो सस्कृति संरक्षण र प्रचारप्रसार गर्नुपर्छ भन्ने चेतना जगाउन मद्दत गर्नेमा विश्वस्त रहेको उनको भनाई छ । भारतका विभिन्न ठाउँमा गएर पनि अभियान मार्फत पदर्शनी देखाइने भएकाले छिमेकी राष्ट्रसंगको साँस्कृतिक सम्बन्ध थप प्रगाढ हुने आयोजकले आशा राखेको छ । अभियानका बारे जानकारी दिदैं मदन पुरस्कार विजेता कृतिका लेखक एवं आयोजक सुदूरपश्चिम साहित्य समाजका अध्यक्ष रामलाल जोशी –भिडियो: अभियानका क्रममा हुड्केली, छलिया, सखिया नाच, भुवो, होली, डेउडा र राईझुमा गीत लगायत सांस्कृतिक नृत्यहरु नेपालका र छिमेकी राष्ट्र भारतका विभिन्न स्थानमा देखाइने साहित्य समाजका अध्यक्ष जोशीले जानकारी दिए । अभियानले धनगढी, महेन्द्रनगर, नेपालगञ्ज, पोखरा, काठमाडौं, चितवन, जनकपुर, विराटनगर, इटहरी र झापालगायत विभिन्न शहर र भारतका दार्जिलिङ, सिक्किम र आसामका विभिन्न स्थानमा साँस्कृतिक नृत्यहरु एवं पर्यटकीय तस्बिर प्रदर्शन गर्ने छ । दुई वर्षयता अभियानले निरन्तरता पाउन सकेको थिएन । भुकम्प र भारतको अघोषित नाकाबन्दीका कारण अभियानले निरन्तरता नपाएको सामाजका अध्यक्ष जोशीले बताए । तर, यो वर्षदेखि भने अभियान निरन्तर हुने उनले जानकारी दिए । नेपाल पर्यटन बोर्ड मुख्य प्रवद्र्धक रहेको अभियानमा सामाजिक विकास मन्त्रालय प्रदेश सात र धनगढी उप–महानगरपालिका, सुदूर पश्चिमाञ्चल विकास आयोग सह–आयोजक रहेका छन् । यस्तै, अभियानलाई सफल पार्नका लागि विभिन्न स्थानीय तह, संघ–संस्था र व्यक्तिले सहयोग गरेका आयोजकले जनाएको छ । अभियानमा साहित्यकार, कलाकार तथा पत्रकार गरि करिब ४० जनाको समूह हुने छ ।

काठमाडौं, चैत ९ । निर्वाचन आयोगले प्रधानमन्त्री तथा मन्त्रिपरिषद्को कार्यालयसहित नेपाल सरकारअन्तर्गतका विभिन्न निकायलाई आज ४४ थान सवारी साधन हस्तान्तरण गरेको छ । आयोगका सचिव वेगेन्द्रराज शर्मा पौड्यालले आफ्नै कार्यकक्षमा मन्त्रिपरिषद्को कार्यालयसहित उपराष्ट्रपतिको कार्यालय, अख्तियार दुरुपयोग अनुसन्धान आयोग, महालेखा परीक्षकको कार्यालय, विभिन्न मन्त्रालयसहित राष्ट्रिय समाचार समिति र रेडियो नेपाललाई सवारी साधन हस्तान्तरण गरिएकोे जानकारी दिनुभयो । प्रमुख आयुक्त डा अयोधीप्रसाद यादवले आफूले प्रयोग गरिरहनुभएको पुरानो सवारी साधन नै प्रयोग गर्नुहुने भएकाले प्रमुख आयुक्तका लागि खरिद गरिएको नयाँ सवारी साधन प्रधानमन्त्री तथा मन्त्रिपरिषद्को कार्यालयलाई हस्तान्तरण गर्ने निर्णय भएको जनाइएको छ । सचिव पौड्यालले मुलुकमा तीनै तहको निर्वाचनसहित राष्ट्रपति एवम् उपराष्ट्रपति पदको समेत निर्वाचन सम्पन्न भइसकेका अवस्थामा निर्वाचन सञ्चालन प्रयोजनका लागि प्रयोग गरिएका सबै सवारी साधन विभिन्न सरकारी निकायलाई हस्तान्तरण गरिएको बताउनुभयो ।

काठमाडौँ । सरकारले स्वदेशमा नै जलविद्युत् खपतको लागि नीति, कार्यक्रम र योजना ल्याउने भएको छ । केही वर्षभित्र हाल निर्माणमा रहेका जलविद्युत् आयोजनाको निर्माण सकिने र राष्ट्रिय प्रसारण प्रणालीमा जोडिने भएकाले केही सरोकार भएका निकायले चिन्ता व्यक्त गरेको सन्दर्भमा सरकारको तर्फबाट त्यस्तो धारणा सार्वजनिक भएको हो । माथिल्लो तामाकोशी जस्ता ठूला आयोजना निर्माण भएपछि वर्षाको समयमा विद्युत् खेर जाने अवस्था आउने ऊर्जा उद्यमीको भनाइ छ । मुलुकभित्र उत्पादन हुने जलविद्युत् आयोजनाको विद्युत् खेर जान नदिन ‘इनर्जी बैंकिङ’को अवधारणा पनि अगाडि सारिएको छ । यस्तै खाना पकाउने एलपीजी ग्यासको सट्टामा इन्डक्सन चुलोको प्रयोग, विद्युतीय सवारी साधनको बढावा तथा औद्योगिक प्रवद्र्धनमा जोड दिने सरकारको तयारी छ । माथिल्लो तामाकोशी आयोजनाले आगामी २०७५ मंसिर मसान्तदेखि विद्युत् उत्पादन शुरु गर्नेछ । सो आयोजना ४५६ मेगावाट क्षमताको हो । यस्तै सोही समयभित्र सरकारी तथा निजी लगानीका आयोजना समेत सम्पन्न हुने अवस्था छ । विद्युत् खेर जान्छ कि भन्ने चिन्ता नगर्न ऊर्जा, जलस्रोत तथा सिँचाइमन्त्री वर्षमान पुनले ऊर्जा उद्यमीलाई आग्रह गर्नुभएको छ । उहाँले भन्नुभयो, “विद्युत् खेर जान्छ कि भन्ने चिन्ता गर्नु जरुरी छैन । सरकारले त्यसको लागि हरसम्भव सबै उपाय अवलम्बन गर्दछ । तपाईहरु ढुक्क भएर आयोजना निर्माण गर्नुस्” । सरकारले यथेष्ट विद्युत् उपलब्ध गराएर आगामी केही वर्षभित्रैमा खाना पकाउने एलपिजी ग्यास आयातलाई घटाउने तयारी गरेको छ । त्यसका लागि इन्डक्सन चुलो प्रयोगमा जोड दिने नीति लिएको छ । यस्तै पेट्रोलियम पदार्थबाट चल्ने सवारी साधनको प्रयोगलाई क्रमशः घटाउँदै लगेर विद्युतीय सवारी सञ्चालनमा जोड दिने नीति लिएको छ । नेपाल विद्युत् प्राधिकरणले काठमाडौँमा नै दुई स्थानमा विद्युतीय सवारी साधनको चार्जिङ स्टेशन खडा गरिसकेको छ । प्राधिकरणको केन्द्रीय कार्यालय रत्नपार्क तथा थापाथलीमा त्यस्तो स्टेशन जडान भइसकेको छ । साझा यातायात सहकारी लिमिटेडले पनि राजधानीका विभिन्न सात स्थानमा विद्युतीय सवारी साधानका लागि चार्जिङ स्टेशन स्थापना गर्ने प्रक्रिया अगाडि बढाएको छ । स्वतन्त्र ऊर्जा उत्पादकहरुको संस्था(इपान) र नेपाल आर्थिक पत्रकार समाज(सेजन)ले आज यहाँ आयोजना गरेको ‘आर्थिक समृद्धिका लागि जलविद्युत्को विकास’ विषयक अन्तक्र्रिया कार्यक्रममा मन्त्री पुनले मुलुकभित्रै विद्युत् खपत गर्ने वातावरण मिलाउन सरकारले अल्पकालीन, मध्यकालीन र दीर्घकालीन कार्ययोजना बनाएर लागू गर्ने बताउनुभयो । प्राधिकरणकाअनुसार हालसम्म मुलुकको ६५ प्रतिशत स्थानमा मात्रै केन्द्रीय प्रसारण प्रणाली जडान भएको छ । अझै ३५ प्रतिशत क्षेत्रमा प्रसारण प्रणाली पुग्नसकेको छैन । उद्योग तथा व्यवसायमा समेत विद्युत्को माग बढी रहेको छ । मन्त्री पुनले देशभित्रै बजार विस्तार गर्ने र नयाँ÷नयाँ अवसरको खोजी गरी विद्युत् खपत बढाउने कामलाई सरकारले प्राथमिकतामा राखेको बताउनुभयो । स्वतन्त्र ऊर्जा उत्पादकको संस्था(इपान)का पूर्व अध्यक्ष डा खड्गबहादुर बिष्टले हिउँदमा विद्युत् नपुग्ने भए पनि वर्षात्को समयमा विद्युत् खेर जाने अवस्था आउन लागेको भन्दै त्यसका सरकारले तत्काल पहल गर्नुपर्ने बताउनुभयो । जलविद्युत् आयोजनाको प्रवद्र्धनमा सरकार र सरकारी निकाय अझै पनि लगानीमैत्री बन्न नसकेको, एकद्वारबाट हुने भनिएका काम अझै हुन नसकेको, बैंकको ब्याजदर बढेको र सरकारले विगतमा गरेका प्रतिबद्धता समेत कार्यान्वयन नभएकोमा उहाँले गुनासो गर्नुभयो । वर्षातको समयमा खेर जाने विद्युत्का लागि इनर्जी बैंकिङको अवधारणा नै सर्वोत्तम विकल्प भएको उहाँको भनाइ छ । इपानका अध्यक्ष शैलेन्द्र गुरागाईंले सरकारले गर्नसक्ने जति काम मात्रै प्रतिबद्धता जनाउनुपर्ने बताउनुभयो । “विगतमा भएका प्रतिबद्धता कार्यान्वयन भएका छैनन् । यस पटक कार्यान्वयन हुन्छ कि भन्ने आश पलाएको छ । राजनीतिकस्थिरता कामय भएको छ । अब सरकारले निजी क्षेत्रलाई पनि साथै लिएर जाने प्रयास गर्नु आवश्यक छ,” अध्यक्ष गुरागार्इंले भन्नुभयो । कार्यक्रममा मुलुकको ऊर्जा क्षेत्रको वर्तमान अवस्था, सुधार गर्नुपर्ने विषय तथा लगानीमैत्री वातावरण बनाउन के÷के उपाय अवलम्बन गर्नुपर्दछ भन्ने विषयमा कार्यपत्र समेत प्रस्तुत भएका थिए । रासस

धनगढी । पूर्व–पश्चिम राजमार्ग अन्तर्गत पर्ने कैलालीको लम्कीचुहा सडक खण्डमा गएराति दुईवटा मोटरसाइकल एकापसमा ठोक्किएर भएको दुर्घटनामा दुई जनाको मृत्यु भएको छ । मृत्यु हुनेमा से५प४८०३ नं को मोटरसाइकल चालक बर्दिया जिल्ला राजापुरका २४ वर्षीय नेत्र रावल र सोही मोटरसाइकलको पछाडि बसेका कालिकोट जिल्ला राजकोट नगरपालिकाका १८ वर्षीय शिवराज बोगटी रहेको इलाका प्रहरी कार्यालय लम्कीले जनाएको छ । दुर्घटनाबाट घाइते दुई जनामध्ये एक जनाको कोहलपुर मेडिकल कलेज लैजाने क्रममा र अर्का एक जनाको टीकापुर अस्पताल पु¥याउने क्रममा बाटैमा मृत्यु भएको प्रहरीले जनाएको छ । पूर्वबाट पश्चिमतर्फ आउँदै गरेको सो मोटरसाइकल विपरीत दिशाबाट गइरहेको से २ प ७९८१ नं को मोटरसाइकलसँग ठोक्किएको थियो । दुर्घटनामा घाइते भएका से २ प ७९८१ नं का मोटरसाइकलका चालक कञ्चनपुर बेलौरीका दीपक चौधरीलाई पनि कोहलपुर मेडिकल कलेज उपचार भइरहेको छ । रासस

काठमाडौँ । नेपालमा दैनिक २५ देखि ३० वटा भूकम्पका पराकम्प जाने गरेको छ । राष्ट्रिय भूकम्प मापन केन्द्रले दिएको जानकारीअनुसार २०७२ वैशाख १२ गतेपछि दैनिक २५ देखि ३० वटा पराकम्प जाने गरेको हो । गोरखा केन्द्रविन्दु भएर भूकम्प गएदेखि हालसम्म नेपालमा साना ठूला ४५ हजार पराकम्प गएको छ । जसमध्ये चार रेक्टर स्केलभन्दा ठूला ४९१ पराकम्प रहेका छन् । केन्द्रका प्रमुख लोकविजय अधिकारीले गोरखा, सिन्धुपाल्चोक, काठमाडौँ, नुवाकोट, दोलखालगायतका जिल्लामा धेरै भूकम्प तथा पराकम्प जाने गरेको बताउनुभयो । हाल नेपालमा काठमाडौँ र सुर्खेत केन्द्रका २१ स्टेशनबाट भूकम्पमापन हुँदै आएको छ । केन्द्रका प्रमुख अधिकारीले २०७२ वैशाख १२ भन्दा अगाडि जाने भूकम्पको तुलनामा अहिले जाने भूकम्पमा पाँच गुणा वृद्धि भएको जानकारी दिनुभयो । रासस

राजविराज । सप्तरीको खडक नगरपालिका–२ मा आज आगलागी हुँदा रु १० भन्दा बढी मूल्यबराबरको धनमाल जलेर नष्ट भएको छ । स्थानीय भुवनेश्वर मण्डलको घरमा बालेको घुरबाट अचानक सल्केको आगोले निजको दुईवटा घर जलेर नष्ट भएको प्रहरीले जनाएको छ । सो गुहाली(गाईगोठ)मा बाँधिएको चारवटा गोरु, दुईवटा बाख्रा तीनबटा, खसी र एउटा भैंसी जलेर मरेको इलाका प्रहरी कार्यालय कडरबोनाले जनाएको छ । त्यस्तै छिमेकी कपिलेश्वर मण्डलको पनि एउटा कच्ची घर र एउटा गुहाली घर जलेको छ । सो घरभित्र बाँधिएको दुईवटा गोरु, एकवटा भौँसी जलेको प्रहरीले जनाएको छ । सो आगालीबाट खाद्यान्न, अन्नपात, लत्ताकपडा, भाँडावर्तन र नगद गरी करिब रु १० लाख मूल्यबराबरको क्षति भएको जिल्ला प्रहरी कार्यालय सप्तरीले जनाएको छ । आगोलाई स्थानीयवासी र राजविराजबाट गएको बारुणयन्त्रले निभाएको थियो । रासस